[119] thats-all-beyond-me

Adres bloga: thats-all-beyond-me.blogspot.com

Oceniająca: Confiance

Autorka: мαłαα..♫

Pierwsze wrażenie:

Już na samym starcie wielki minus - adres w języku angielskim, jakby nasz język ojczysty nie był wystarczająco obfity w piękne słowa. Sam adres oznacza ni mniej ni więcej co "To wszystko poza mną", choć ja tutaj użyłabym słowa behind, jeśli akurat taki tytuł bym sobie wymyśliła. Pominę już milczeniem to, że w pierwszym słowie powinien być apostrof, co dodatkowo zmniejsza poziom estetyczny. Dalej kurczowo trzymam się adresu i wypisuję kolejną wadę - tasiemiec, jak ja to mówię. To powinno być jedno lub dwa słowa. No ewentualnie trzy, ale cztery? Trudne do zapamiętania, a dodatkowo w obcym języku.

Napis na belce "Życie nie jest złe. To ludzie są okropni". Absolutnie nic mi to nie mówi, nie zdradza, o czym będzie opowiadanie. Sądzę, że powinnaś znaleźć jakiś ładny cytat, opatrzyć go cudzysłowiem i dodać autora. Oczywiście, możesz też wybrać oryginalne powiedzonko któregoś z bohaterów opowiadania.

Ogółem, pierwsze wrażenie nie wypadło najlepiej. Obawiam się, że może to być historia o dziewczynie porzuconej przez chłopaka. Oczywiście, źle być nie musi - to już zależy od Twojego stylu i pomysłu.

(5/8)

Wygląd:

Nigdy nie lubiłam opisywania i oceniania w tym podpunkcie. Chociaż Onet jest mi lepiej znany, to i tam nie było to dla mnie przyjemne, a na blogspocie jest dokładnie tak samo, a może jeszcze gorzej. Co mogę powiedzieć? Najwyraźniej nie znasz dobrych szabloniarni, które robią naprawdę niesamowite "onetowskie" szablony na blogspota. Napisz do mnie na gg (numer na podstronie), to podam Ci przynajmniej cztery takie.

Nagłówek jest... dziwny. Częściowo czarno-biały, częściowo pomarańczowo-czerwony. Może nawet by było w porzadku, gdyby nie wściekle kwieciste tło, które mnie osobiście odrzuca. Lubię kwiaty, ale co za dużo to niezdrowo. A tu z pewnością jest za dużo.

Tło wewnętrzen - białe, czyli próba stonowania tego wszystkiego. I dobrze, że taką zastosowałaś, bo przynajmniej w miarę dobrze się czyta. W miarę, bo po oczach razi fiolet, który - dzięki Bogu - nie jest różem.

Ogólnie - bardzo, bardzo słodko i cukierkowo; każda rzecz jakby z innej parafii. Ach, jeszcze błąd się wkradł w napisie na nagłówku. Nie "troche", a "trochę". I do tego ten niebieski!

Potrzeba tu zmiany - nie drobnej, ale wielkiej, całkowitej. I to jak najszybciej.

(6/10)

Treść:

Pierwsze, co rzuciło mi się w oczy - na stronie głównej widocznych jest kilka rozdziałów. Kilka, ale nie wszystkie. To trochę bez sensu, nie uważasz? Albo na stronie widnieją wszystkie, albo jeden. W przypadku pierwszej opcji - archiwum jest niepotrzebne.
Druga rzecz - rozdziały są ekstremalnie krótkie.
Trzecia rzecz - niestety, ale przez większą część opowiadania (?) miałam wrażenie, że czytam pamiętnik sfrustrowanej nastolatki. Przykro mi, ale takie są moje odczucia.
Już w pierwszym rozdziale pojawiły się tzw. wyjaśnienia. To błąd - naprawdę olbrzymi błąd! To wszystko, co w nich zawarłaś, powinnaś opisać dokładnie w rozdziale. Tak, to jest to, co najbardziej kuleje: opisy, a raczej ich brak, bo w Twoim opowiadaniu rzadko się zdarza, żeby więcej niż dwa zdania nastąpiły po sobie. A jeśli już następują, są krótkie, zwięzłe i takie... sztuczne. Dialogi tak samo - jakbyś na siłę wpychała je w usta bohaterów. Może postaraj się przez jakiś dzień mało mówić i przysłuchiwać wypowiedziom Twoich znajomych. Zaobserwuj ( o ile można tak mówić na temat wypowiedzi jakichś osób), jak brzmią takie dialogi. I tak staraj się je budować w opowiadaniu, a wtedy na pewno będą bardziej naturalne.
Stawiasz zdecydowanie zbyt dużo kropek, wykrzykników i znaków zapytania. Rozumiem, że starasz się tym sposobem wyrazić emocje bohaterów, ale możnaby to zastąpić opisami, których u Ciebie brak. Zastanów się nad tym.
To dotyczące samego sposobu pisania, a teraz o opowiadaniu.
O świecie przedstawionym wiem mało, a właściwie nic. Nie mam zielonego (a nawet, jak to mówi siostra mojej przyjaciółki - różowego) pojęcia na temat wyglądu miejsc (pokój Kai, szkoła, dom, ulice itp.), a także czasu akcji. Bohaterów znam tylko z imion, bo nie poświęcasz im praktycznie żadnych opisów. Właściwie słowo praktycznie można wyrzucić z poprzedniego zdania. Żadnych opisów.
Sama postać Kai jest moim zdaniem mało przekonująca i naciagana. Ileż to już było takich postaci w filmach i książkach? Straciła matkę, ojciec chce się ożenić po raz drugi, a ona za nic w świecie nie może się z tym pogodzić. Oczywiście, mogłabyś to "sprzedać", gdybyś ładnie opakowała w opisy i niewymuszone dialogi. Popracuj nad tym.
Skoro już jesteśmy przy bohaterach - są zupełnie bezbarwni. Z trudem zapamiętuję ich imiona, bo niczym się nie wyróżniają. Stoją w szeredu, czasem coś powiedzą, ale tak na dobrą sprawę nie potrafię sobie ich nawet wyobrazić. Gdybyś opisała ich dokładnie, nie miałabym z tym problemu, ale tutaj... Chyba rozumiesz, co oznacza wielokropek na końcu zdania.
Fabuły za bardzo nie można określić, gdyż wydarzenia są bardzo zróżnicowane, właściwie ze sobą nie powiązane. Wszystko jest bardzo chaotyczne.


Niestety, bardzo mi przykro, ale ponieważ opowiadanie jest przeciętne pod względem tematu oraz sposobu przedstawienia zagadnienia, ocena będzie bardzo zaniżona. Myślę że musisz jeszcze dużo popracować - polecam ćwiczenia z opisywaniem różnych przedmiotów w swoim pokoju, może pomoże Ci prowadzenie dziennika/pamiętnika. W każdym razie trenuj pisanie opisów, a będzie dobrze.
(19/35)

Błędy:

"Nakładać tone pudru...? " - tonę

"Nie mam pojęcia, co można robić w toalecie przez ponad 2 godziny" - brak przecinka

"Bo przecież gdyby mój ojciec nie zarabiał tyle, ile zarabia, Samanta nawet by na niego nie spojrzała" - brak przecinka

"Zjadłam miskę płatków i skierowałam się w stronę schodów, obserwując oburzoną minę Sary" - brak przecinka

"W szkolę większość przerw przebywam z Tamarą, lub po prostu użalam się nad sobą w toalecie" - literówka: szkole, zbędny przecinek

"Jej rodzice, tak jak moja matka, zginęli w wypadku samochodowym" - powinnaś oddzielić wtrącenie od reszty zdania

"Od tamtego czasu opiekuje się nią, jej ciotka." - zbędny przecinek

"(...)powiedział nauczyciel, kiedy weszłam do klasy." - brak przecinka

"Posłuchałam się Go i czekałam aż podyktuje pytania." - powinno być: Posłuchałam go i czekałam, aż podyktuje pytania.

"Wczoraj skończył się rok szkolny." - literówka
"Nie lubiłam sprawiało mi przyjemność." - Nie rozumiem, o co chodziło Ci w tym zdaniu. W każdym razie musisz je poprawić.

"Po paru minutach słowa zaczęły rozmazywać mi się przed oczami"

"Wyszłam z pojazdu, zaczęłam rozglądać się dookoła." - brak przecinka

"Przy najmniej" - przynajmniej
"Co ty tu robisz? – niepewnie podeszłam" - Co ty tu robisz? – Niepewnie podeszłam(...)
"- A jak ci się wydaje? – na jego twarzy malowała" - A jak ci się wydaje? – Na jego twarzy malowała
"Od powiedział" - odpowiedział

"- Mogłaś zadzwonić, napisać SMS-a lub przy najmniej zostawić jakąś kartkę! – w momencie kiedy to powiedział w drzwiach pojawiła się pani Lidia. " - Mogłaś zadzwonić, napisać SMS-a lub przy najmniej zostawić jakąś kartkę! – W  momencie, w którym to powiedział, w drzwiach pojawiła się pani Lidia.

"Dzieciaki, nie kłóćcie się teraz." - brak przecinka

"śnieżno białą" - śnieżnobiałą

"powiedziała, kiedy już go ubrałam" - brak przecinka

"w warkocza" - w warkocz

"dzwon wcześniej" - dzwoniłam wcześniej

"- Filip też mnie kocha! – kiedy dziewczyna wy powiedziała te 4 słowa obie zaczęłyśmy piszczeć." - Filip też mnie kocha! – Kiedy dziewczyna wypowiedziała te cztery słowa, obie zaczęłyśmy piszczeć

"rozmarzała" - rozmarzyła

Oprócz tego czasem malutkie błedy typu literówki i braki spacji. Przejrzyj tekst, bo jest ich raczej niewiele.

Czasem zdarza Ci się problem z zapisem dialogu - zapoznaj się z tą stroną <klik>

Jednak z każdym rozdziałem błędów było coraz mniej.

(6/10)

Ramki:

Przecieram okulary i wkładam je ponownie na nos. Nie pomogło. W czym? Nie ma tutaj żadnej ramki, nawet tak podstawowej jak opis autorki czy bloga. O przepraszam - jest takie niewiadomo co o Tobie, ale ogółem rzecz biorąc nie ma nic. Odnośnik do OK upchnięty na górze, samotnie. Pod spodem statystyka z nienaturalnie wielkim tytułem. Archwium. A przecież tak łatwo zrobić Menu na blogspocie - o wiele łatwiej niż na Onecie. Koniecznie uzupełnij bloga w zakładki: O Autorce, O Blogu, Linki, Spam (można też dodać inne, np. Bohaterowie).
Punkcik za statystykę - tyle już Ci odjęłam, że chociaż za to dodam.
(1/7)

Dodatkowe punkty:

Przykro mi, ale nie mam za co takowych przyznać. Mogłabym tylko odebrać Ci jeszcze punkty, ale tyle już odjęłam we wcześniejszych podpunktach...
(0/3)

Łącznie zdobyłaś 37 punktów na 73 możliwe, co daje Ci ocenę dopuszczającą. Nie ma tutaj czego gratulować. Brakło trzech punktów do oceny dostatecznej. Na ocenie zaważyły przede wszystkim ramki. O treści nie wspomnę. Twoim największym problemem jest długośc notek, całkowity brak opisów i budowanie wyjątkowo krótkich zdań. Jeśli będziesz miała jakieś pytania albo prośbę o korektę rozdziałów, możesz śmiało pisać na gg.
Przepraszam też, że tak długo musiałaś czekać na ocenę, ale... Problemy w życiu prywatnym. Nie podoba mi się ta ocena, pisałam ją długo, więc przyjmę wszelkie uwagi. Pozdrawiam!
Ps. Przepraszam za czcionkę w błędach, ale nie miałam już siły na ustawianie jej po raz setny (tak, tak - nie tylko Onet sprawia czasem problemy).